Persoonlijk verhaal van groei en pijn
Hey lezer,
Dit is een nieuwsbrief die ik in januari 2024 verstuurde, en ik geloof dat we altijd van de verhalen van anderen kunnen leren, dus hier is het mijne:
Dit jaar wil ik kwetsbaarder en echter zijn om meer verbinding met jou te maken. Dus hier is een zeer persoonlijke ervaring van mij:
Een jaar geleden kwam ik thuis van mijn werk, opende mijn laptop en vond bewijs dat mijn toenmalige vriend vreemdging. Het voelde alsof de wereld stopte met draaien. Ik verzamelde zijn spullen en zette ze allemaal in de gang. Toen hij thuiskwam, vertelde ik hem dat ik hem niet meer vertrouwde en dat onze relatie daarom zou eindigen. Hij ontkende wat hij had gedaan. Ik begon geen gesprek of discussie omdat ik bang was dat hij zich eruit zou praten. Ik was bang dat, hoewel ik me niet goed voelde in de relatie en me verraden voelde, ik overtuigd zou worden om voor mijn comfortzone te kiezen, voor het vertrouwde en om te geloven in mijn idealistische beeld van hem in plaats van de echte hij. We waren buren, dus we kwamen elkaar constant tegen of hoorden elkaar in de gang. Het was erg ongemakkelijk, maar ik slaagde erin om bij mijn beslissing te blijven en geen contact te hebben.
Drie maanden later ontdekte ik dat hij nog steeds mijn appartement binnenging wanneer ik niet thuis was. Ik had mijn vermoedens, zowel over het vreemdgaan als het binnendringen. Ik wist niet of ik intuïtie voelde of dat ik gek werd toen ik deze dingen vermoedde. Ik was bang om deze gevoelens met vrienden te delen omdat ik bang was voor mijn mentale gezondheid. Ik confronteerde hem deze keer niet, ik zegde gewoon mijn huur op. Ik had mijn veilige en mooie ruimte verloren. Ik had nog meer vertrouwen verloren in iemand die ik op een voetstuk had geplaatst. En het belangrijkste, ik had het vertrouwen in mezelf verloren. Hoe kon ik mezelf zo lang hebben voorgelogen? Het is grappig hoe, wanneer zoiets gebeurt, je maanden (of jaren) kunt besteden aan het de schuld geven aan de ander. Je kunt comfortabel in de slachtofferrol kruipen en wijzen op alle dingen die die persoon verkeerd heeft gedaan, hoe ze je pijn hebben gedaan. Maar dat is een gevaarlijk pad, want als je de slachtofferrol aanneemt, neem je al je eigen kracht weg. Ik had ervoor gekozen om in deze relatie te blijven die me niet gelukkig maakte. Ik had mezelf voorgelogen toen ik hem als een perfect persoon zag. Ik had mijn eigen gevoelens van verdriet, woede en de uitingen van bezorgdheid van mijn vrienden genegeerd.
Zoals ik het nu zie, begrijp ik hoe dit allemaal moest gebeuren. Ik had zelfs aan God of het Universum gevraagd om die mensen uit mijn leven te verwijderen die me niet hielpen om mijn beste zelf te worden.
De breuk en het verlaten van mijn appartement waren de katalysator voor mij om:
meer in mezelf te investeren en een ticket te kopen voor Unleash the Power Within door Tony Robbins
mijn baan op te zeggen (wat een ander deel van mijn comfortzone was)
ja te zeggen tegen mijn beste vriendin om samen naar Mexico te reizen zonder een retourticket
meer te geloven in mijn eigen geloofssysteem, capaciteiten en mijn eigen licht
nieuwe dingen te proberen en meer verbinding te maken met de natuur
meer zelfliefde, plezier en vreugde te verkennen
Ik kan je eerlijk zeggen dat het overwinnen van deze klap op mijn vertrouwen, mijn hart, mijn zelfrespect me het hele jaar heeft gekost. En dit is wat ik heb geleerd:
Voor het aangaan van een (romantische) relatie en tijdens een relatie is de relatie die ik met mezelf heb het belangrijkst. Deze relatie wordt voor mij onderhouden door te zorgen voor mijn behoeften (eten, slaap, tijd alleen), journalen, aanbidding en/of meditatie, mijn eigen hobby's voortzetten, tijd en geld investeren in persoonlijke en professionele groei
Het belang van een ondersteunende gemeenschap (vrienden, familie, …). Je wilt jezelf omringen met mensen die een veilige ruimte zijn en het beste met je voorhebben. Ook mensen die voor zichzelf zorgen.
Boosheid en verdriet moeten gevoeld worden, niet onderdrukt. Wat je nu niet wilt voelen, zul je later gedwongen worden te voelen.
Wees geduldig met jezelf, dwing jezelf niet. Genezing is geen lineaire reis.
Het verhaal dat je jezelf en anderen vertelt is belangrijk. Het aantal keren dat je dit verhaal herhaalt, is belangrijk. Ik moest mezelf afvragen: wat haal ik uit het hervertellen van dit verhaal? Hoe kan ik dit verhaal ofwel stoppen met vertellen of opnieuw framen? Ik ben niet wat er met mij is gebeurd. Wat als het VOOR mij is gebeurd, wat kan ik hiervan leren?
Wat ertoe doet, is wat JIJ uit deze situatie moet halen. Je hoeft je voortgang of proces niet met anderen te vergelijken. Je hoeft niet per se dezelfde weg naar genezing te nemen als je vriend, familielid, die influencer. Wat voelt goed voor jou?
Bijna al deze lessen komen terug op: luister naar jezelf, houd van jezelf, vertrouw jezelf en je capaciteiten. Stop met iemand anders op een voetstuk te plaatsen, jij bent je eigen medicijn, oplossing en gids. Ik heb het geluk gehad om afgelopen jaar verschillende prachtige mensen te ontmoeten die me deze les hebben geleerd. Mensen die ik heb ontmoet via een coachingscursus, coachingsessies, banen, vriendschappen, relaties, somatische helingspraktijken, … En ik wil deze kennis doorgeven, ik wil mensen inspireren om zichzelf te zijn. Ik wil je helpen om weer van jezelf te houden, jezelf te vertrouwen, in jezelf te geloven. Ik wil dat je het licht in jou ziet dat anderen zien wanneer ze naar je kijken. Ik wil dat jij de auteur van je verhaal bent.
Laat me alsjeblieft weten waar je de komende maanden aan wilt werken.
Dingen die we samen kunnen verkennen door coaching:
de patronen waarvan je je bewust bent die je blokkeren / saboteren
rust- en ontspanningspraktijken
je relatie met jezelf en/of een significante ander
jij en je persoonlijke doelen
spiritualiteit: chakra's, meditatie, reiki
innerlijk kind, zelfliefde, zelfzorg
We hebben eerst een gratis kennismakingsgesprek en daarna kijken we wat de beste manier is om samen te werken.
Ik kijk ernaar uit om van je te horen.
Veel liefs,
Stephanie
